We leven nog!!! - Reisverslag uit Afrikaskop, Zuid-Afrika van Nadine Bongen - WaarBenJij.nu We leven nog!!! - Reisverslag uit Afrikaskop, Zuid-Afrika van Nadine Bongen - WaarBenJij.nu

We leven nog!!!

Blijf op de hoogte en volg Nadine

11 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Afrikaskop

Heey allemaal!!:D

Nou ga lekker zitten en bereid je voor op een mega lang verhaal!
Nadat ik mijn laatste verhaal heb geplaatst brak het afscheidfeest aan. Dit was echt super leuk. We hebben een disco avond georganiseerd. Elke jongen kreeg een flesje ranja,een lolly en wij hadden wat chips gekocht. Ook kregen ze van ons een bandje. Ze waren er echt super blij mee. Ik had ballonnen mee gebracht van huis en die gingen we opblazen en rondhangen en rondgooien. Echt dit was geniaal. Ze waren zo uitgelaten en blij. Ook hebben we tot een uur of 10 gedanst. Zo leuk om te zien hoe soepel hun dansbewegingen zijn en hoe leuk ze het vinden om te zien hoe wij mee dansen. Toen zou het afscheid aanbreken maar we hadden besloten dat de jongens de volgende ochtend maar naar ons huis moesten komen, zodat ze ons konden uitzwaaien zodat de avond niet helemaal verpest zou worden aan het einde. Wij gingen die avond door met de locale vrijwilligers naar club G. Alle andere internationale vrijwilligers waren daar ook. Daar hebben we voor de laatste keer met de hele groep gefeest. De volgende dag kwamen wij rond half 6 thuis en half 7 stonden de jongens al weer voor de deur. Om afscheid te nemen. Dit was echt ontzettend moeilijk en viel me enorm tegen. Na alle jongens te hebben geknuffeld, was Charles aan de beurt. Hij hield mij heel stevig vast en moest erg hard huilen. Daarna hebben we even bij elkaar op de grond gezetten en toen moest ik echt de bus in. Meaaan wat was dit moeilijk! Mijn hart brak echt en alle kleine dingen die we gedaan hadden die 2 maanden voelde super stom en zinloos als je ziet hoe zo’n kind zich aan je hecht en je gewoon doodleuk weer weg gaat. Wat voor hem compleet onverwacht was aangezien hij dit nog niet eerder had meegemaakt. Ik ben nu een maand verder maar denk nog elke dag aan hem. Na het afscheid moesten de internationale vrijwilligers afscheid van elkaar nemen. We hebben echt een geweldige super tijd gehad en dat was ook wel ff lasting. Wel weetje dat iedereen gewoon daarna door gaat en je elkaar in Nederland nog een x weer ziet.

Die vrijdag was het nog vroeg dus hebben Emiel, Annejet en ik het zomba plateu gelopen. Dit was erg mooi maar door het afscheid kon ik er nog niet 100 % van genieten. ‘s Avond zijn we naar Blantyre gegaan en hebben daar geslapen met z’n 3en in een backpackers. De volgende dag begon onze eeuwige reis van 60 uur met de intercape bus. Dit was best relaxt, want we zaten allemaal apart en we konden is even fijn nadenken en de boel op een rijtje zetten. Het slapen ging ook goed ondanks dat de muziek loeihard aan stond met gospel muziek. Of op zondag ochtend om 6 uur de televisie aan ging omdat er schijnbaar nodig gepreekt moest worden! Dit vond ik zowiezo erg grappig en opvallend op de radio en in auto’s bussen ect. Overal word christelijke muziek gedraait. En dan ook echt vrolijke/ mooie nummers. Ik vond het opzich wel wat hebben. 
Uiteindelijk 17 dec om 6 uur s’ ochtend nog niet eens totaal gesloopt, kwamen we in kaapstad aan! We leven nog! Nu kan de reis echt beginnen! Nadat wij een hotel hebben gevonden zijn hebben we ontbeten aan de longstreet en toen door gegaan naar het oudste kasteel van Afrika. Dit was niet kei spannend aangezien we geen gids hadden en beide niet super veel verstand hadden van oude gebouwen en meer dan de helft ook al gerestaureerd was. Wel konden we daar nog even een condeliance schrijven voor Nelson Mandela dit was wel bijzonder. Daarna zijn we door gegaan naar het Distrixt Six museum. Dit was echt super indrukwekkend echt bizar hoe de negers hier behandeld werden en ook best een gek idée dat het eigelijk allemaal nog maar zo kort geleden is en dat gewoon de meeste mensen die hier leven het nog mee hebben gemaakt. Na het museum zijn we nog ff in het reuzenrad geweest om heel kaapstad inclusief tafelberg op de foto te kunnen zetten xD opper toeristen! Aan het einde van de middag zijn we maar op terrasje gaan zitten en s’avond uit eten geweest (hmm lekker biefstuk gegeten bijna net zo lekker als die van mama!)

De dag erop hebben we de Tafelberg beklommen. Dit was echt ongelofelijk zwaar en ik kwam mezelf ook wel ff tegen. We waren behoorlijk hard van start gegaan aangezien wij dachten dit doen we ff aangezien we de mulanje die 3000 meter hoog was ook hebben beklommen. Hmm dit viel ff tegen maar we zijn boven gekomen ook al moest ik aan het eind wel erg vaak vragen om een pauze aijjj dit was best pijndelijk, maar ook dat heb ik overleefd. Toen we boven waren, hebben we ook meteen de hele berg van het ene uiterste puntje tot het andere uiterste puntje bewandeld. Om een uur of 3 gingen we 112 meter abseilend naar beneden dit was erg gaaf en hoog aangezien je 1000 meter naar beneden kijkt. Maar we hebben het overleefd! De man die ons beneden opving, wees ons de weg naar het pad nouja pad?? Ik vertelde jullie laatst dat de Mulanje steil was, maar ik kan je wel zeggen als je met z’n tweeen probeert de weg naar beneden te vinden tussen de rotsten en je houd je maar voor dat dit wel de enige weg moet zijn en iedereen deze weg overleeft dan lukt het wel. Ik denk alleen wel als andere mensen dit hadden gezien, hadden ze gedacht dat we levens moe waren. Gelukkig zagen we erg ver beneden van ons mensen dus wij besloten regel recht er naar toe te klimmen. Toen wij op de plek stonden van die mensen en de mensen ons gepaseerd hadden bleken zij een totaal ander weg te nemen. Oeps we waren dus echt verdwaald ma ja zoals ik al vaker zij, gelukkig leven we nog! Ik kwam die avond wel tot de conclusie dat niet elke dag zo moest gaan, want dan ben ik gesloopt als ik op project aan kom.

De dag erop zijn we met de bus het schiereiland rond gegaan. Dit was met een gids en elke keer als ik zo iets doe, betrap ik mezelf er op dat ik daar niet zo van ben. Dit x kwamen we of overal te laat of we namen te uitgebreid de tijd om te eten of we waren ergens wat me eigenlijk weinig tot niks interseerde zoals de botanische tuinen. Maar verder was het een leuke dag. We hebben pinquinins gezien en zijn bij Kaap de Goede Hoop geweest. Ook zijn we met een boot gaan varen en we hebben super lelijke visserhoedjes gekocht en de hele dag als een idiote toerist rond gelopen, omdat we namelijk knetter verbrand waren en ik bang voor een zonnesteek was

We baalde wel gruwelijk, want de eerste dag hadden we geprobeerd een plek op de boot te reseveren naar Robbeneiland maar dit was niet mogelijk. We hadden dus maar besloten om naar het museum van Nelson Mandela te gaan. We kwamen half 9 aan en toen wij vroegen of dit het museum was, werden we naar de ticket balie gestuurd en konden we mee op de boot. 10 minuten later vertrok de boot. Mean we hadden echt super geluk! Dit was wel heel bijzonder om te zien. Wel was het jammer dat het zo ongelofelijk toeristisch is en dat het hele eiland bom vol mensen is. Mja als je daar een beetje langs kijkt is het echt super raar en mooi om te zien hoe hij daar leefde, echt ondenkbaar. Toen we terug kwamen zijn we meteen door gegaan naar het voetbal stadium. Tja wat ik daar precies moest weet ik ook nog niet, maar was wel mooi om te zien hoe leuk Emiel dit vond. Daarna zijn we dingen gaan regelen voor de reis en zijn we terug gegaan naar het hotel. Daar kwamen we tot de ontdekking dat Emiel zijn portomonee en mobiel weg waren. We hadden steeds een tas met een code slot op de kamer liggen met alle belangrijke spullen er in, dus we snapten er eerst niets van. Ik was begin die week mijn portomonee ook kwijt geraakt en ik vond miijn pinpas onder in de tas terug. Dit vond ik erg vreemd, maar ik dacht dat het mijn eigen slordigheid was maar toen ook emiel zijn spul kwijt was, wisten we genoeg. Wij naar de hotel eigenaar en ja hoor in een x ging alles weer op z’n afrikaans, terwijl je daar verder in kaapstad weinig van merkt. Die eigenaar voerde geen klap uit en legde ons uit dat alleen de schoonmaakster onze kamer in kwam. We zouden een gesprek hebben met haar de volgende dag. We hadden gepland om s’avond uit eten te gaan en daarna uit te gaan, maar daar hadden wij beide totaal geen zin meer in! mja we moesten toch eten dus gingen we maar. Gelukkig hebben we het van ons af gezet en hebben we nog leuke avond gehad! De volgende dag hebben we de politie gebeld en die kwam langs om van alles te bekijken. Emiel hoopte op een politie verklaring, zodat de verzekering het verder kon oplossen maar ja daar zit hij nu nog steeds op te wachten. Toen de politie weg was, zijn wij met de trein naar Stellenbosch gereden. Daar kwamen we bij een over aardig en zenuwachtige man die de eigenaar van de bp was. We hebben even rondgewandeld en boodschappen gehaald en uiteraard een mooie kerst muts omdat het ondertussen al 21 december was en wij nog steeds geen kerst gevoel hadden. Dit was een briljante aankoop aangezien we er 5 dagen nonstop in rond hebben gelopen.

Zondag zijn we naar de kerk geweest. We wouden beide graag een typische Afrikaanse dienst. Dit is hem niet helemaal geworden. Ik telde maar liefst geen een neger en de rest was ook nog eens blank. De dienst was een typische Nederlands protstante kerkdienst. Het was wel grappig dat er Afrikaans gesproken wordt. Dit leek best wel op Nederlands. Het liedboek konden we echt vet goed lezen, maar de overdenking en de lezingen waren moeilijk te volgen. Toen de kerk af was, zijn we op zoek gegaan naar de wijnboerderij, want tja daar waren we immers voor. Wij dachten dat we dit wel konden lopen. Dit viel een beetje tegen. Gelukkig bood een vrouw ons een lift aan. Nu bleek het ook nog wel 10 km verder op te zitten.De eerst boerderij hebben we maar gewoon meteen een glas rode wijn besteld, omdat we beide zulke ongelofelijke wijn drinkers zijn. De volgende boerderij nog verschillende wijnen geproefd en tja nu ben ik om. Weg met het bier en doe mij maar een lekker wijntje!! (A)

De dag erop gingen we met de baz bus naar Hermanus. Dit ging totaal
niet zoals we gepland hadden. We gingen met de bazbus en hadden verwacht dat die ons kwam ophalen bij onze bp. Dit was dus niet het geval. Wij met ons goeie Engels hadden even verkeerd gelezen. Na dat we onze hosteleigenaar zowat overspannen hebben achter gelaten en wij zelf rustig een kopje koffie dronken tijdens het wachten op een andere bus die de hosteleigenaar had geregeld, kwamen we 3 kwatier te laat aan bij de baz bus. Mja het scheelt dat we in Afrika zijn en ze allemaal wel even konden wachten oeps…:O later die middag hebben we alles maar even fatsoenlijk geregeld en al vast alles verder vooruit geboekt. En toen kwam Emiel’s hoogtepunt PAARDRIJDEN! Dit was echt een mega success en geen gezicht! Die avond hebben we wat andere leren kennen die bij ons op de kamer sliepen.

De volgende dag gingen we met haaien zwemmen in Gansbaai. Dit was echt super vet. We moesten 5 km varen. We gingen met 5 mensen in een kooi zitten en elke x riep er een man DOWN en dan ging je naar beneden en dan zwommen de haaien zo langs je heen. Dit was echt super vet! 1 x over toen ik er in zat, sloeg de haai met ze staart kei hard tegen de kooi aan waardoor de hele kooi heen en weer ging. Ook had ik een keer dat de haai zo tegen de kooi aan zwemde echt zo maf om zo beest van zo dicht bij te zien! Kerst avond zijn we uit geweest met een Franstalige Belg een Braziliaan en een Nederlander. Dit was ook de eerste avond dat wij Grolsch bier tegen kwamen dus daar hebben we hun meteen geleerd wat het beste bier is. Waarschijndelijk zwerft die Brazaliaan nu ergens op de wereld rond en zingt hele dagen Grolsch is de beste ole ole. Dit was echt super leuk en melig! De afterparty was dit keer in het zwembad met een wijntje weer eens wat anders dan een gebakken ei!

1e kerst dag hebben we uitgeslapen en lekker rustig aan gedaan. Even geskypt en mailtjes sturen. ‘s Middag hebben we bij een fastfood restaurant gegeten aangezien alles ma dan ook echt alles dicht zat. ‘s Avond was er gelukkig een goed restaurant open waar we vis en wijn hebben gedronken. ‘s Avond zijn we weer uit geweest. Gelukkig doen ze hier niet aan 2e kerst dag, want anders hadden we ons wel dood verveelt in Hermanus omdat alles dicht zit met kerst. 2e kerstdag hebben we gezeekayakt en een bergwandeling gemaakt en s ‘avond vroeg naar bed gegaan, omdat we kapot waren! De 27e hebben we onze laatste eieren opgemaakt 18 eieren in 4 dagen hmm beetje overdreven en als ik zo door ga kom ik net zo dik terug als toen in Nieuw-Zeeland! :p

Die dag zijn we weer door gereisd naar Outdhoorn. Super mooie plek met erg veel kleinere boerderijen. Ook heb je daar veel struisvogel bedrijven! ‘s Avond heeft Emiel overheerlijk soep gekook. Kant en klare soep maken valt niet mee. (moesje ik mis jou soep:( ) daarna hebben we spelletjes gedaan en de dag heb op hebben we mountenbike’s gehuurd. We hebben voor de lol 55 km gefietst en ik vond het nog leuk ook.:O We zijn bij hele mooie grotten geweest. De mensen waren alleen wel een beetje overdreven bij elk ding gilde ze het uit of gingen ze klappen/fluiten. Hmm geloof dat ik toch en vrij nuchter achterhoeker ben! ( Dit bedenk ik me trouwens niet voor de eerste keer) Iets verderop kon je kameel rijden dit was eigenlijk best suf, of klink ik nu verwend? Het kameel rijden was 5 a 10 minuten en beetje door z’n zand heen achter elkaar aan en aan een touw. Toen we dat gedaan hadden gingen we met ons fietsje naar een struisvogel bedrijf dit vond ik erg interssant. Aan het einde van de rondleiding op het bedrijf heb ik struisvogel gereden dit was echt wel geniaal! Het fiesen was zo goed bevallen, dat we beide iets hadden van dat doen we nog een dag. Dit keer werden we bij de watervallen uitgezet. En was het 35 km terug fietsen. Het was trouwens wel veel meer bult af dan bult op gelukkig anders had ik het vast niet zo leuk gevonden. We zijn naar zo wildranche geweest dit was ook leuk. Je kon daar met krokodillen zwemmen maar aangezien dat erg suf leek omdat de krokodillen totaal niet in beweging kwamen hebben we dat niet gedaan.

De dag erop zijn we naar storm river gereist. Hier hebben we de hele dag over gedaan omdat het veel wachten was en alles niet perfect geregeld was met de bazbus ( trouwens als ooit iemand naar zuid-afrika gaat niet met de bazbus reizen we hebben er namelijk erg veel gedoe en veel tijd meer kwijt geweest!)

Oudjaarsdag iedereen gaat carbitschieten en wij gingen bungjumpen ( in
Emiel’s geval bungvallen) Dit was echt mega gaaf!!!! Echt ik kon er nu ook nog veel harder van genieten omdat ik nu wist hoe kort het was en een beetje wist wat er ging gebeuren maar even goed dik eng en dikke adrenaline kick!!!! ‘s Middag hebben we de zipline gedaan dit waren 6 kabelbanen boven een rivier. Echt wel vet mooi! ‘s Avond hebben we met een hele groep het jaar afgesloten en geproost op een geweldig mooi nieuw jaar! Op zulke momenten is het wel echt gek dat je niet thuis bent. Dit vond ik met kerst ook heel kaal! Toen het 1 uur was zijn we met de groep achter in een pickup naar feest in de buurt gegaan dit was wel leuk! 

De volgende dag weer uitgeslapen en geprobeerd vervoer te regelen naar Port Elizabeth. We moesten wachten bij een andere bp en daar werden we opgehaald .Uiteindelijk was het al half 6 s’avond toen we gingen. Dit was +/- 2 uur rijden. Maar toen we in Port Elizabeth aankwamen bleek de chauffeur de weg naar ons hostel niet te weten. We hebben daar 2 uur lang met een complete verstrooide man rond gereden! Hij schreeuwde om de 10 minuten WAAAAAH en vroeg om de 5 minuten hoe hij moest rijden maar zodra hij uitleg kreeg reed hij al weg. Emiel en ik zaten daar weer uiters relaxt de situatie te bekijken. Op een gegeven moment belde hij de baas en kreeg hij de uitleg om naar groot gebouw te rijden dit nam die toen ook heel lettelijk regelrecht dwars door wegafzettingen heen reed hij er na toe. Op een gegeven moment moest hij even uitstappen om een bus vol mensen aan de kant te zetten want tja wij moesten er langs... Het koste me ongelofelijk veel moeite om me lach in te houden. Toen we eenmaal daar waren kreeg ik een boze hoteleigenaar aan de telefoon over me heen omdat hij compleet gefrustreed was dat die chauffeur totaal niet naar hem luisterde en op deze manier zouden wij er nooit komen. Dus toen moest ik zijn instructie volgen en gelukkig kwamen we toen rond 10 uur eindelijk bij ons hostel aan.

De dag erop gingen we Port Elizabeth bekijken maar hier was niet zo heel veel te beleven. Toen maar eens naar de kapper geweest en hebben we eindelijk een middag aan het zwembad gelegen dit was ook wel ff relaxt.

De dag erop hebben we weer de hele dag gereisd richting coffe bay. Dit gebied zag er weer totaal anders uit. Hier waren veel krotte wijken en koeien, schapen en geiten liepen overal los. Dit was het zuid-afrika wat wij nog niet hadden gezien. Echt iedereen heeft het over de contrasten maar het is echt heel bizar hoe groot de verschillen zijn de huizen zagen er slechter uit als in Malawi terwijl als je de steden of gewoon de andere dorpen ziet wat allemaal weer zo luxe is. We zijn die dag ook langs Nelson Mandela’s huis gereden. In coffebay was verder niet heel veel te doen maar we moesten er noodgedwongen heen ivm met de bazbus. 1 avond was er een djembe avond in onze bp dit was wel leuk om te zien. En het was vooral erg leuk om mensen te kijken. De dag erop wouden we naar het strand maar we hadden net onze kleren inclusief bikini in de was gedaan dus zijn we maar beetje gaan rond wandelen. Uiteindelijk kwamen we bij lux hotel aan waar we een fles wijn besteld hebben en opgedronken. Toen ik de tweede fles wou bestellen hielp z’n stel mij met uit kiezen ze vroegen of we bij hun kwamen zitten en we hebben enorm lang met hun gepraat over de apartheid, boerderijen, verdrukking door de blanke hun leven en ons leven. Super interssant en gezellig was dit. Daarna zijn we met hun gaan eten in het uber luxe hotel lopendbuffet, HEERLIJK!! Aan het einde hebben hun alles voor ons betaald omdat wij toch maar zulke arme studenten waren en omdat ze het gezellig vonden! Zij wonen in Johannesburg en we gaan hun de laatste 2 weken tijden onze reis opzoeken. Zij willen ons Johannesburg laten zien en we konden bij hun overnachten! Na dat we gegeten en onze laatste reis avond erop zat raakte we nog even verdwaald en kwamen we perongeluk bij een bar terecht waar ze grolsch hadden nou dit was wel mega toevallig want dit is bijna nergens te vinden hier. Om uur of 3 zijn we naar huis gegaan en de volgende dag zijn we naar Durban gereist. Half 11 s’ avond kwamen we pas aan en de volgende dag 9 uur starten we met ons nieuwe project!

Maandag leerde we de nieuwe vrijwilligers kennen. Ik woon met Charlotte en Simone in een huisje. En maandag kregen wij met z’n 4eren uitleg over het project. Elke vrijwilliger krijgt een eigen huisje toe gewezen en daar help je de huis moeder met van alles. Deze week hadden de kinderen nog vakantie dus hadden we een ochtend en een middag programma met leuke activiteiten. Elke avond tussen 5 en half 7 ga je naar je huis wat je is toegewezen. Ik heb 2 jongen en 4 meiden in mijn huis. S’avond doe ik de jongens in bad en speel ik spelletjes. S’ochtend geef ik 2 meiden in mijn huis Engelse bij les. Nou als ik iets niet in me leven had verwacht dat ik ooit ging doen was Engels geven haha nou Afrika kan je wel veranderen. xD Maar goed dat les geven vind wel lastig aangezien ik me eigen Engels jo amper onder de knie heb. Ma goed opzich we leuke uitdaging. Nu hebben we ons eerste weekend in Durban. Vandaag zijn we naar orbi George geweest. Hier hebben verschillende mooie uitzichten gezien. Ook hebben we door een park gereden waar we o.a girafen en zebra’s hebben gezien dit was erg mooi aan het einde van de dag hebben we de swing gedaan. Wij hadden verwacht dat dit een soort schommel idée was maar het leek meer op bungjumpen in een tuigje zittend. Het was wel echt geniaal en super gaaf. Echt bizar dat we allemaal van zulke geweldig gave dingen doen. We komen dingen tegen en hebben ook echt iets van oke dat gaan we doen, als of het de normaalste zaak van de wereld is. Echt gaaf!

Ik schrijf mijn volgende verhaal wel meer over het project ik denk dat het verhaal al weer veeeeeeeeeel te lang is geworden en ik heb ook geen zin meer om meer te schrijven! Nou bedankt voor de leuke, lieve reactive, mailtjes, smsjes ect!! En spreek of zie jullie gauw weer!!

Heel veel liefs Nadine!

  • 11 Januari 2014 - 23:40

    Annet:

    Ha Nadine,
    Allereerst een heel mooi 2014 gewenst, jij begint het in elk geval niet alledaags als ik het allemaal zo lees. Van de ene thrillseeking in de andere. Ik vond het al stoer dat ik in de python in de Efteling durfde maar dat is voor jou natuurlijk peanuts. Wat maak je veel mee, boeiend om te lezen. Heel veel plezier nog. Groetjes Hans, Jur, Siem en Annet

  • 12 Januari 2014 - 00:58

    Johan Stemerdink:

    Hallo Nadine en overige "afrikanen"

    Wat een leuk en uitgebreid verslag heb je er weer van gemaakt, super.
    We hadden al begrepen dat jullie erg veel dingen ondernamen en dat het bungvallen een enorme kick had gegeven. Mooi dat jullie dat willen en ook werkelijk doen. Doet je niet iedereen na.

    Doe de anderen maar vooral Emiel de groeten en jullie hebben nog een kleine 2 maand te gaan.
    Dus voor je het weet ben je weer in de Achterhoek.

    Veel plezier en tot de volgende keer, groeten Johan

  • 12 Januari 2014 - 10:14

    Mia :

    Hoi Nadine,

    Wat een prachtig verhaal weer, het meeste hebben we van Emiel al wel gehoord, maar dit is toch weer een aanvullig.
    Fijn dat jullie het zo naar je zin hebben en veel zien, meemaken en gewoon doen,iets wat wij echt niet zouden doen, voor geen geld!
    We wensen jullie nu op het project veel werkplezier toe en hopen dat jullie ook daar je steentje kunnen bijdragen.
    groetjes Jan en Mia.


  • 12 Januari 2014 - 12:22

    Henriëtte:

    nou Nadine, je hebt weer mooi wat meegemaakt en een prachtig verslag geschreven.
    ik heb er van genoten. (vreemd wat Grolsch toch voor aantrekkingskracht heeft)
    nog veel plezier en ik kijk uit naar het volgende verhaal, groetjes

  • 14 Januari 2014 - 18:17

    Marjolein:

    Hoi Nadine!

    Wat super leuk om je verhalen te lezen! Zijn wel erg lang maar zó interessant en leuk om te lezen wat je daar allemaal beleefd!
    Leuk dat je ook zoveel van het land kunt zien en altijd fijn dat ze grolsch hebben he;)

    Heel veel plezier nog en succes bij je nieuwe project!

  • 15 Januari 2014 - 14:20

    Rick Willemsen:

    Hey Nadine,

    Zo te lezen heb je het prima naar je zin en maak je super veel leuke dingen mee!! Geniet er met volle teugen van en ben erg benieuwd naar je volgende verhaal.
    Heel veel plezier en succes bij het project. Groetjes Rick

  • 17 Januari 2014 - 14:32

    Jory:

    Ja moi!

    Wat kön ej schrieven zeg! Dacht dat dat in Nieuw-Zeeland al veel was, maar nu helemaal! Super om te lezen hoe je geniet. Heel erg fijn!
    Moeten we alvast wijn inslaan voor in de caravan?

    Onmundig veel liefs!!!!

  • 18 Januari 2014 - 16:30

    Dea:

    Hoi Nadine,
    Wat een verhalen zeg.Leuk om te lezen.
    Wel een beetje super laat,maar alsnog een heel goed,gezond en gelukkig 2014 gewenst.
    Wat hebben jullie al ontzettend veel gezien en meegemaakt.
    Ik wens jullie heel veel succes bij dit project.

    Lieve Groetjes vanuit Barlo,
    Dea

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nadine

Actief sinds 07 Okt. 2013
Verslag gelezen: 591
Totaal aantal bezoekers 7797

Voorgaande reizen:

17 Oktober 2013 - 08 Maart 2014

Afrika

Landen bezocht: